زندگي نامه مريم حيدر زاده از بيان خودش
29 آبان 1356 .تهران فاغ التحصيل رشته حقوق دانشگاه تهران نامش مريم است مادري دارد نزديكتر از همه به خدا. و مثل او پاك،مهربان،بخشنده و خدا مي داند چقدر مادر. اندازه يك آسمان و يك ماه! اندازه دل دريايي "مادرم"؛ مادر است. پدري دارد نادر و ناياب و برادر برادر دو خواهر مريم:نرگش و مرضيه. نرگس جان مريم است و مرضيه شور او. در اين حريم پنج نفره،مريم اولين است. اولين فرزند،اولين عاشق،اولين اولين. مريم اولين و آخرين دوست،رفيق ،ياور و هر آنچه كه دل تنهايي تان مي خواهد و... مرهم.! عاشق گل سرخ رنگ سرخ و هر چيز سرخ،شيفته راه رفتن زير باران البته بدون چتر،شب ها بي خواب است و روز ها بي تاب، هوايش پر از تنفس حافظ و عطر مولاناست و محكومست به زنده ماندن نه زندگي. دلباخته غروب دريا و طلوع روياست،ذهن آشفته اش پر از بريده هاي ياد شاملوو سهراب و نيماست.از سنت ها تفعل و شب يلدا را بيشتر مي پسندد. شمالي ترين نقطه دلش مال كسي است كه هرگز دوستش نداشت و ندارد،تنهاست مثل كوه هايي كه به قول قديمي ها به هم نمي رسند. لقبش مجنون است و تخلصش رسپيناست كه در زبان سانسكريت آن را پاييز معنا مي كنند، هر وقت آرزو يتان بر آورده شد دعايش كنيد اين حرف هميشه ،اول و آخر اوست
